“Ik ben opgegroeid op een boerderij en dol op dieren. De eerste keer dat ik een ree neerschoot, zat mijn hart in mijn keel. Het zijn zulke prachtige dieren. Ik heb er af en toe nog wel een dubbel gevoel bij. Toch is het belangrijk die populatie te beheersen en zo’n dier heeft een prachtig leven gehad.” We spreken ondernemer én professioneel jager Jenny de Lange uit Ommen.

Jenny (58) is samen met haar partner eigenaresse van KPH Ommen, poelier en groothandel in vleesproducten, en houder van restaurant Spoor 7 in het monumentale stationspand in Ommen. Jenny werkt op alle mogelijke manieren met vlees en heeft daar een duidelijke visie op. “In het restaurant, waar ik vooral als gastvrouw aanwezig ben, kan ik heel helder aan gasten uitleggen wat er in het stoofpotje zit. Bijvoorbeeld een combinatie van haas-, hert- en wilde zwijnenvlees. Ik kan dan ook uitleggen dat het gaat om vlees van dieren uit de regio. Dat laatste vind ik belangrijk, dat het niet van ver weg komt, maar uit de omgeving.”

Ik denk wel eens: wat zielig, maar het is nodig
Het gaat om scharrelvlees. “Scharrelvlees komt van dieren die een prachtig leven in de natuur hebben gehad. Ik denk heus wel eens: wat zielig, als ik een dier neerschiet. Ik realiseer me ook dat het nodig is om zo’n dier te schieten.” Dat vraagt enige uitleg. “Steeds meer mensen bezoeken de bossen. Dieren schrikken daarvan en vliegen regelmatig de weg op met alle gevolgen van dien. Ze worden regelmatig overreden door een auto. Dat is niet alleen erg voor het dier, maar ook de veiligheid van weggebruikers komt hiermee in het geding.”

Juist dat is voor de Jagersvereniging, waar Jenny bij is aangesloten, de aanleiding om een bepaald toegestaan percentage van de populatie te schieten. Een groot aantal dieren verplaatst zich in deze tijd van het jaar en juist dan speelt die verkeersveiligheid een rol. De campagne ‘Daar jagen wij voor’ is in het leven geroepen om dit aan de mensen duidelijk te maken.

“Ik jaag samen met twee compagnons op een jachtveld in Zuidwolde en met vier anderen in Emlichheim, net over de Nederlands-Duitse grens. Zo’n gebied kun je niet in je eentje aan, dat moet je echt met een team doen. Hoe ik daarbij gekomen ben? Ik heb een officiële jachtopleiding gevolgd en werd als compagnon gevraagd.”

Ik vond het prachtig werk, maar wilde meer
Het is overigens niet de enige opleiding die Jenny volgde. Ze blijkt een leergierig type als ze vertelt dat ze als student al behoorlijk ondernemend was. “Na mijn studie ging ik aan de slag als arts-assistent en apothekersassistent. Ik vond het prachtig werk, maar wilde meer. Ik wilde mijn vleugels uitslaan en besloot onder andere managementopleidingen te gaan volgen en me te bekwamen in medicijnen en psychologie.”

Hoe ze dan toch in de vleeshandel terecht kwam, legt ze lachend uit: “Ik zit nog wel in het vlees, maar nu gaat het om ander vlees. Samen met mijn partner, die van huis uit slager is, startte ik tientallen jaren geleden een eetcafé. Ik had tijdens mijn studie al baantjes in de horeca gehad en later horeca-opleidingen gedaan. Ik durfde dat wel aan. Wij wilden, mede door de vakkennis van mijn man over vlees, heel goed vlees serveren. Daar gingen we echt voor en kruiden dat op een eigen manier. Op een gegeven moment vroegen andere restaurants of ze die kwaliteit vlees en op die manier gekruid, ook konden krijgen. Zo is het allemaal begonnen. Het is inmiddels uitgegroeid tot een groothandel en in het weekend is onze winkel op het industrieterrein open voor particulieren.”

Jenny meent dat de basis onder het werk dat ze nu doet in vergelijking met vroeger nog altijd gelijk is. “Ik bezoek regelmatig groothandels, horecabedrijven en instellingen. Het contact met de mensen, wat ik in de baan in de zorg al zo mooi vond, is gebleven. Ik wil gewoon mensen verzorgen, ze blij maken. Dat kan alleen maar door een goed kwaliteitsproduct te leveren. Dat is ook wat de mensen steeds vaker wensen.” Daarnaast is ze nog altijd gedreven en bedenkt ze graag nieuwe producten.

Ik schiet een dier en slacht het ook zelf
Inmiddels beheerst Jenny de totale keten. Van het schieten van een dier tot het stukje vlees op het bord. Ze volgde een jagersopleiding en voor het restaurant en het poeliersbedrijf de opleiding tot leermeester. “Die jagersopleiding kwam voort uit mijn interesse voor de wet- en regelgeving over wild vlees. Een theoretische opleiding alleen was er niet. Ik ging voor het hele pakket inclusief het leren jagen. Ik moest dus ook het geweer ter hand nemen. Dan kom je als vrouw in een mannenwereld terecht, maar ik dacht meteen ‘waarom zou je dit als vrouw ook niet kunnen?’. Inmiddels slacht ik ook zelf. Ik wil het na het schieten als vrouw natuurlijk niet af laten weten en de slacht aan mannen overlaten. Ook dat wil ik zelf doen en daarmee mijn ‘mannetje’ staan.” Daarna volgde ze eveneens een opleiding om zelfstandig het eigen of door anderen geschoten wild te mogen keuren op onder meer dierziekten.

We bieden de particulier mooi vlees voor de kerst
Naast haar werk voor de groothandel en het restaurant is ze momenteel veel in de natuur te vinden. “Door de coronacrisis en de sluiting van het restaurant, heb ik meer tijd. Ik weiger bij de pakken neer te gaan zitten. Ik geniet van de natuur en dat is ook waar ik het op volhoud. Natuurlijk worden wij nu dubbel geraakt doordat we ook nauwelijks vlees kunnen verkopen aan andere restaurants, maar we houden ons aan de maatregelen en de tijd zal het leren. Het is de reden dat we ons nu veel meer op de particulier richten, zeker richting de kerstdagen. De kans dat de mensen ook dan niet naar een restaurant kunnen, is groot. Ik raad mensen aan, zeker zij die zo’n prachtige buiten-BBQ hebben, om met de kerst dan zelf een mooi stukje vlees klaar te maken zoals gevulde kalkoen of reebout. Moeilijk? Nee hoor. Wij bereiden dat helemaal voor en je hoeft er geen uren voor de in de keuken te staan.”

KPH Ommen
Pieter Bruegelstraat 2, Ommen
T: 0529 – 426 979
E: info@kph.nl
W: www.kph.nl