Het was een zwoele zomeravond. Henri en Astrid zaten nog lang buiten voor hun huis te genieten van wat voorbij kwam. Vroeg in de avond spelende kinderen, later fietsers en wandelaars. Een groet, een hand opsteken, een kort praatje, het was vanzelfsprekend. Henri was graag thuis, daar was hij gelukkig. Samen met Astrid genoot hij ervan als de kleinkinderen kwamen. Dan gingen ze de kippetjes voeren, eieren rapen en kleine klusjes om het huis doen. Astrid zorgde altijd voor een verfrissend drankje met wat lekkers.

Het was een zwoele zomeravond. Henri en Astrid zaten nog lang buiten voor hun huis te genieten van wat voorbij kwam. Vroeg in de avond spelende kinderen, later fietsers en wandelaars. Een groet, een hand opsteken, een kort praatje, het was vanzelfsprekend. Henri was graag thuis, daar was hij gelukkig. Samen met Astrid genoot hij ervan als de kleinkinderen kwamen. Dan gingen ze de kippetjes voeren, eieren rapen en kleine klusjes om het huis doen. Astrid zorgde altijd voor een verfrissend drankje met wat lekkers.

Een grote hobby van Henri was het klussen aan alles wat kon rijden. Fietsen, brommers en ook auto’s. Dan was hij volkomen in zijn element. Dit ‘virus’ had hij overgegeven aan zijn jongens. Samen klussen was het allermooiste. Hij wist zóveel en had voor alles wel een oplossing. De kwajongen in Henri is nooit helemaal verdwenen. Zijn ogen glommen nog steeds als zijn oldtimer weer een stukje verder was gerestaureerd of bij het horen van een brullende motor.

Het werd dan ook oorverdovend stil toen Henri op die bewuste zwoele avond geheel onverwacht het leven liet. Dit had niemand zien aankomen en er moest vanuit totale shock een uitvaart worden geregeld. Al heel snel werd mij duidelijk dat Henri voor iedereen in het gezin een grote steun en toeverlaat was.

Met een lach en een traan kwamen herinneringen naar boven. Vol verve werd dit tijdens de uitvaart vertelt. Hoe fijn het was dat hij altijd thuis was, een baken, een rustpunt. Hoe bevlogen hij was bij het repareren van fietsen, brommers, auto’s en hoeveel mooie uren ze met elkaar hebben doorgebracht met het klussen. Hoeveel ze geleerd hebben van hun vader. Dat het niet uitmaakt wat je doet en waar je bent.

Geluk zit ‘m in de kleine dingen. In een lach, in de natuur…

Zo liet hij Astrid, al fietsend door de omgeving, kort voor zijn overlijden een prachtig veld met korenbloemen en klaprozen zien. Zo dichtbij huis, zoveel moois te zien.

Geluk is daar waar je bent.

Yarden Uitvaartorganisatie
Fluitenbergseweg 30a
7931 TB Fluitenberg
T: 088 – 927 3725
W: www.yarden.nl