Het was oktober 1996 dat de gemeenteraad van Dalfsen, Hoonhorst verzoekt een commissie samen te stellen uit Plaatselijk Belang, een aantal inwoners uit het dorp en 2 leden van de kunstcommissie Dalfsen. Een beleidsmedewerker van de gemeente zou er namens de gemeente zitting in nemen. 2 bestuursleden van Plaatselijk Belang, Mevr. Miep Alberts als kunstkenner, 2 inwoners uit Hoonhorst en de Dalfser kunstcommissie maakten het achttal compleet.

In de gemeenteraad was een budget van F50.000,- gereserveerd, met eventueel een aanvulling van aankleding van maximaal F 15.000 waarmee het achttal op 15 april 1997 op pad kon. Voorwaarde was wel dat het herkenbaar moest zijn en dat het een plaats kreeg in het centrum. Daar lag op dat moment een niet meer gebruikte busrotonde. Aangezien dat de lijnbus inmiddels een andere route had genomen leek dat de beste locatie. De locatie moest tevens een rustplek worden voor toeristen, met zit gelegenheid, onderhoudsarm en iets voor Hoonhorst.

Met deze informatie ging de nieuwe commissie op pad naar veel beeldentuinen in de wijde omgeving en werd er heel veel kunstdocumentatie opgevraagd. Het was nog een hele uitdaging, tot er documentatie binnenkwam van Jos Dirix uit het Limburgse Neer en van Fons Bemelmans uit Eysden net onder Maastricht. Op 16 oktober 1997 is het gehele gezelschap op een zaterdagmorgen 8 uur vertrokken, eerst naar Neer. Hier ging het bloed bij de deelnemers sneller stromen, wat een prachtige kunstwerken als Jos maakte, het meest gericht op paarden in allerlei vormen, en groottes.

Jos Dirix was zelf een grote paardenliefhebber en had in de weide achter zijn atelier 3 forse IJslandse paarden lopen. Hij haalt zijn inspiratie uit de paarden die hij onverwachte vreemde dansen en driften ziet maken vanuit zijn atelier. Hij is in staat de bewegingen in zijn geheugen en in zijn ontwerpen vast te leggen. Dit te verwerken in een kunstwerk, diverse voorbeelden gezien die hij in opdracht had.

Maar we hadden ook een afspraak gepland bij Fons Bemelmans in Eysden, dus de route vervolgd. Ook daar troffen we prachtige beelden aan, heel anders opgebouwd als in Neer, meest kleinere formaten en de kosten ver boven ons budget. Op de terugweg was ieder van mening dat Jos Dirks een geweldig mooi ontwerp voor Hoonhorst zou kunnen maken en na overleg werd besloten Jos uit te nodigen voor een bezoek aan Hoonhorst om de locatie te bekijken, maar ook om Jos te laten zien in welke een mooie landelijke omgeving Hoonhorst ligt. Het viel hem op dat in het buitengebied zoveel paarden lopen, dus dat sprak hem bijzonder aan. Al snel heeft hij een ontwerpvoorstel aangeleverd bij de gemeente met een kostenplaatje.

Samen met de commissie is er een besluit genomen en heeft Jos van de Gemeente de opdracht gekregen. Ook de gemeente kon nu aan de gang om plannen te maken over de herinrichting. Gedacht moest worden over een fundering van 120 x 120cm en 120 cm hoog boven de grond en minimaal 75 cm in de grond. Het grondwerk, maar ook het transport, de verzekering en plaatsingskosten zat deels in de stelpost.

Het jaar 1998 vorderde. De kunstcommissie werd 2 keer door Jos uitgenodigd om de vorderingen te zien. Het geheel werd opgebouwd, eerst uit een raamwerk en een constructie zodat het beeld straks goed vastgezet kan worden. De ruimten vult hij eerst op met piepschuim, gips en/of klei om het te moduleren. Dit was de basis voor een wasmodel waarin alle details te voorschijn moeten komen, opgebouwd uit vele, soms dikke lagen was. Heel bijzonder te zien hoe hij alles ging moduleren met warm gemaakte was. Dit is dan het eindmodel zoals die moet worden. Hiervan maakt hij weer de gietmodellen van gips en klei in vele losse onderdelen.

Dan gaan de mallen naar de bronsgieterij waar het beeld in onderdelen wordt gegoten. Als het terugkomt van de gieterij begint het precisiewerk pas met opvullen, het aanbrengen en verstevigen van een roestvaste staalconstructie, waar de losse bronzen delen omheen worden gelast. Hierna begint het fijne werk, het dichtlassen met brons van naden en nog veel gaten, het slijpen en polijsten.

Jos is pas tevreden als hij en zijn vrouw van mening zijn dat het de uitstraling weergeeft van een expressieve beweging en kracht, robuust en elegant zoals hij dit had voorgesteld. Het resultaat heet “Volte”, een beeld waaruit kracht, eruptie, elegantie en fantasie de hoofdtoon voeren.

Voor de kunstcommissie en de gemeente worden plannen gemaakt omtrent de plaatsing, een draaiboek is nodig omdat er veel voorbereidingen moeten worden getroffen. Gemeente zal de aanwezige beplanting verwijderen om elders te hergebruiken. Enkele sponsoren worden er gezocht, Van lente zal het grondwerk voor de fundering uitvoeren. Bouwbedrijf van de Vegt stelt zich garant voor de fundering. De Rabobank stelt 1 zitbank ter beschikking, ook Plaatselijk Belang draagt een steentje bij met ook een zitbank.

De planning is gemaakt, zaterdag 19 december 1998 zal het kunstwerk worden onthult, daarvoor is veel actie nodig. Aan de RK Basisschool van Hoonhorst en aan de Baron van Dedemschool in Emmen wordt kunst informatie aangeboden en kleurplaten uitgereikt, die later ingeleverd zouden worden.

De ruitervereniging Hoonhorst was bereid om burgemeester Elfers van Dalfsen, kunstenaar Jos Dirix en Miep Alberts met een koets door Hoonhorst naar het Kerkplein te vervoeren, vooraf gegaan door de muziekvereniging Excelsior uit Dalfsen. Hier opgewacht door het bestuur van Plaatselijk Belang met aan alle gasten een warm welkom, in het bijzonder de maker van het beeld Jos Diriks, dank aan het gemeentebestuur voor het beschikbaar stellen van het geld, dank aan ieder die betrokken was dit mogelijk te maken.

Hierna mochten Miep Alberts en burgemeester Leo Elfers samen de onthulling doen, door er een kleed af te halen. Hoonhorst heeft nu een prachtig beeld wat de naam heeft gekregen”Volte”, (het dansende paard genoemd).

Maar het was nog niet af, de zitgelegenheid rond het paard, zoals die er nu staat is later toegevoegd. Doordat er opnieuw f 15000,- vrijgemaakt is, kon ook de rotonde verwijderd worden. De gemeente Dalfsen heeft er een mooi geheel van gemaakt, om trots op te zijn, zelfs met aan schijnende verlichting. Veel toeristen maken gebruik van de zitgelegenheid rond het paard op een mooie centrale plaats in ons dorp.

Dit jaar staat dit kunstwerk 25 jaar en is al heel wat gebruikt als vermakelijk punt voor kinderen. Elk kind uit Hoonhorst heeft hier al wel eens opgezeten. Heel was mooi plaatjes zijn hier gemaakt, het is een duurzaam geschenk voor de toekomst. WvdV