Er lijkt geen einde aan te komen, inschrijvingen bij woningen die net op de markt komen. U heeft het vast wel eens meegemaakt of gehoord in uw omgeving. Er komt een nieuwe woning op de markt en “ouderwets” onderhandelen is er niet meer bij. Bieden vanaf en geen mogelijkheid tot onderhandelen maar het uitbrengen van een eenmalig bod lijkt de nieuwe norm. En om het nog complexer te maken gaat iedere branchevereniging daar anders mee om. Richtlijnen van NVM, VBO of VastgoedPro komen niet overeen. Daarnaast betreft het slechts een richtlijn, dat betekent ook dat daarvan afgeweken kan worden.

We worden allemaal gedwongen op 1 of als we geluk hebben op 2 specifieke kijkdagen te komen bij de woning waar we van dromen, waarbij we als het mee zit, een half uurtje de woning van binnen en van buiten mogen zien. Om vervolgens overladen met papier en een inschrijvingsformulier, weer terug naar huis te kunnen gaan. Nog even nadenken over de prijs en dan een gokje wagen, om na een dag gebeld te worden of we wel of juist niet de gelukkige voor deze droomwoning zijn geworden. Waar de woning nu precies voor verkocht is? Onduidelijk, mogelijk veel te laag geboden? Of was de gunning door de verkoper op iets anders gebaseerd?

Zo hoog mogelijk inzetten, financierings-voorbehouden aan de kant, bouwkundige keuring is zeker niet aan de orde, om maar in de gratie van de verkoper te komen. Toch wel een beetje gek en dan te weten dat we bij het kopen van een auto de garagehouder minstens 3 x bezoeken, minimaal 1 proefrit maken, soms zelfs de auto laten keuren en tot in de kleinste details bestuderen. Nu we kiezen voor een nieuwe woning…………allemaal niet. Is de drang naar de nieuwe woning zo groot dat we in den blinde gaan voor ons ideaal, blijkbaar wel.

Misschien vindt de makelaar het ook wel makkelijk op deze manier een woning te verkopen. Weinig tijdsverlies, geen gedoe met afspraken in de agenda, geen keuze, en weer snel naar de volgende. Of komt het door de klant zelf, die dit laat gebeuren. Immers, het is inmiddels al algemeen geaccepteerd. Sterker nog, op het moment dat er op de “traditionele wijze” verkocht wordt, begrijpt de koper niet meer waarom hij normaal kan bieden en is er zelfs verbaasd over.

Kan dat nu niet anders?
Ik denk dat het wel anders kan, en ook anders moet. Als kantoor hebben wij dan ook het standpunt ingenomen alleen nog tot inschrijven over te gaan als het echt niet anders kan. En weet je, eigenlijk is het weer veel leuker om op deze manier een huis te mogen verkopen. Ouderwets de tijd nemen voor een bezichtiging. En natuurlijk zijn er net zo goed meerdere bezichtigingen, maar niet tegelijk en niet met het gevoel van de adem van de andere potentiële kopers in je nek. Gewoon met het gevoel dat iedereen als potentiële koper serieus genomen wordt en een weloverwogen beslissing kan nemen voor het kopen van zijn droomhuis.

Ad Goudzwaard